Αρχειοθήκη ιστολογίου

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΑΔΕΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Αυτό είναι το πλαίσιο χορήγησης αδειών κατά τη διάρκεια της αποχής όπως αναρτήθηκε στο ΔΣΑ.

1)Παραγραφές – προθεσμίες (αστικά, διοικητικά, ποινικά, συμπεριλαμβανομένης και της συμπλήρωσης ορίου προσωρινής κράτησης).
2)Αναστολές πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας και μόνον.
3) Για τις ποινικές υποθέσεις στα πλημμελήματα όταν συντρέχει περίπτωση παραγραφής, ήτοι για πλημμελήματα που από τον χρόνο τελέσεως της πράξεως έχει συμπληρωθεί 6ετία σε α΄ βαθμό και 7ετία σε β΄ βαθμό.
Δεν απαιτείται άδεια στην κατάθεση προτάσεων (20ήμερο) και προσθήκης – αντίκρουσης της τακτικής πολυμελούς.
Αναβολές
Για τη διευκόλυνση όλων κατά τη διάρκεια της αποχής θα επιτρέπεται στους συναδέλφους η παράσταση ενώπιον των δικαστηρίων για την υποβολή αιτήματος αναβολής, με την υποχρέωση – στην περίπτωση μη παράστασης της πλευράς του αντιδίκου – να προβαίνουν αμελλητί και με κάθε πρόσφορο μέσο στην ενημέρωση του συναδέλφου που εκπροσωπεί την πλευρά του αντιδίκου για την ημερομηνία της νέας δικασίμου.

Κατ αρχήν αναρωτιέμαι κατά πόσο είναι προφανές πως οποιαδήποτε άλλη παράσταση ενώπιον επιτροπών υπουργιών, ασφαλιστικών ταμείων κ.λ.π είναι εκτός πλαισίου, συνεπώς ανεπίτρεπτη. Εγώ τουλάχιστον διαβάζοντας το συγκεκριμένο πλαίσιο αμφέβαλλα. Ζήτησα άδεια. Απορρίφθηκε.
Εντούτοις, πληροφορήθηκα ότι υπάρχουν συνάδελφοι που δεν αμφιβάλλουν καθόλου. Είναι σίγουροι ότι δεν απαγορεύεται τέτοιου είδους παράσταση. Και δε ζητούν άδεια. Και παρίστανται.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο Σύλλογο εν αναμονή της κρίσης της επιτροπής είδα και άλλα: Για παράσταση σε ποινικό -πράξη τελεσθείσα το 2009- άλλοι συνάδελφοι προσκόμισαν άδεια κατά την εκδίκαση. Άλλοι προσκόμισαν απορριπτική απόφαση. Στην ίδια υπόθεση. Το Δικαστήριο δίκασε.

Και το ποιο φαιδρό: αίτηση για παροχή αδείας απορρίφθηκε...λόγω αοριστίας.

Μήπως θα πρέπει να γίνει περισσότερο αναλυτικό το πλαίσιο ώστε να γνωρίζουμε εκ των πρότερων τί επιτρέπεται και τί απαγορεύεται;
Αν και είναι λίγο χρονοβόρο επιβάλλεται. θα αποσυμφορήσει τις επιτροπές αδειοδότησης, θα κάνει ποιο αντικειμενικό και δίκαιο το σύστημα των αδειών.

Έως τότε ισχύει το εξής: αν απορριφθεί η αίτηση σου μη χάνεις το ηθικό σου. Επαναδιατύπωσε, με προσοχή στην αοριστία και ξαναδοκίμασε. Ποτέ δε ξέρεις.

ΣτΕ 3844/2015 ΤΜΗΜΑ ΣΤ΄- ΟΦΕΙΛΕΣ ΟΤΑ


Δημόσια έργα - Οφειλές ΟΤΑ - Τόκος υπερημερίας επί καθυστέρησης πληρωμής λογαριασμών -.

.......
3.     Επειδή, ο αναιρεσείων ισχυρίζεται ότι η υπό κρίση αίτηση, που ασκήθηκε στις 14.11.2012, είναι παραδεκτή, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 3900/2010, διότι: α) ως προς τα νομικά ζητήματα που τίθενται με λόγους αναιρέσεως ήτοι αν εφαρμόζεται το άρθρο 4 του π.δ. 166/2003 επί δημοσίων συμβάσεων και αν η διάταξη του άρθρου 53 παρ. 9 του, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 3669/2008, Κώδικα της νομοθεσίας κατασκευής δημοσίων έργων, κείται εντός της εξουσιοδοτήσεως της διάταξης βάσει της οποίας έγινε η κωδικοποίηση, δεν υπάρχει νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας και β) η κρίση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης ότι ο τόκος που εφαρμόζεται για τις οφειλές των Ο.Τ.Α. υπολογίζεται με το επιτόκιο που προβλέπεται από το άρθρο 4 παρ. 4 του π.δ. 166/2003 είναι αντίθετη προς τις 1127/2010 και 1128/2010 αποφάσεις του Αρείου Πάγου και την παραπεμπτική στην Ολομέλεια 1620/2011 του Συμβουλίου της Επικρατείας, με τις οποίες κρίθηκε ότι η διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου, (κ.δ. της 26.6/10.7.1944), που προβλέπει επιτόκιο 6 % για τις οφειλές του Δημοσίου και των Ο.Τ.Α., (σύμφωνα με το ν.δ. 31/1968), είναι σύμφωνη προς το Σύνταγμα και το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., ενώ, τελικά, το ζήτημα αυτό παραπέμφθηκε στο Α.Ε.Δ.. Εν προκειμένω, επί του νομικού ζητήματος, που τίθεται με τους λόγους αναιρέσεως και αφορά το αν εφαρμόζονται ως προς τον οφειλόμενο από Δήμο τόκο, επί καθυστέρησης πληρωμής πιστοποιήσεως δημοτικού έργου, οι διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 4 του π.δ. 166/2003, δεν υπήρχε νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας κατά το χρόνο της συζήτησης της υπό κρίση αίτησης στο ακροατήριο και συνεπώς, ο σχετικός λόγος αναιρέσεως είναι παραδεκτός και πρέπει να εξετασθεί κατ' ουσία, (πρβλ. ΣτΕ. 567/2014). Όμως, ο ισχυρισμός του αναιρεσείοντος περί αντίθεσης της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης προς τις ανωτέρω αποφάσεις του Αρείου Πάγου και του Συμβουλίου της Επικρατείας πρέπει να απορριφθεί, προεχόντως, διότι δεν υφίσταται η αντίθεση την οποία επικαλείται ο αναιρεσείων, αφού με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δεν κρίθηκε ότι η διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου, (κ.δ. της 26.6/10.7.1944), που προβλέπει επιτόκιο 6 % για τις οφειλές του Δημοσίου, εφαρμόζεται δε και επί των οφειλών των Ο.Τ.Α., (άρθρο 276 παρ. 3 του, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 3463/2006, Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων), είναι σύμφωνη προς το Σύνταγμα και το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. ʼλλωστε, ναι μεν οι αναιρεσίβλητες ισχυρίζονται, με το από 30.1.2015 υπόμνημα τους ενώπιον του Δικαστηρίου ότι το ποσό του αντικειμένου της παρούσας διαφοράς, που αφορά τόκους υπερημερίας είναι κατώτερο των 200.000 ευρώ, όμως, το ποσό αυτό δεν είναι δυνατό να προσδιορισθεί δεδομένου ότι η έναρξη της τοκοφορίας της απαίτησης των αναιρεσίβλητων όσον αφορά τον 20ο λογαριασμό του έργου ήταν προσδιορισμένη κατά το χρόνο της άσκησης της υπό κρίση αίτησης, (επίδοση της αγωγής), όμως δεν προκύπτει από την αίτηση αυτή ή από άλλο προσκομισθέν ενώπιον του Δικαστηρίου έγγραφο από τον αναιρεσείοντα ή τις αναιρεσίβλητες ότι ήταν προσδιορισμένη, κατά το χρόνο αυτό και η λήξη της, (πληρωμή της απαίτησης), ενώ, εξάλλου, ενόψει του ύψους της κύριας απαίτησης δεν καθίσταται πρόδηλο ότι το ποσό του αντικειμένου της διαφοράς, που αφορά τους τόκους επ' αυτής, είναι, εν πάση περιπτώσει, κατώτερο των 200.000 ευρώ. Και ναι μεν οι αναιρεσίβλητες προς επίρρωση του ανωτέρω ισχυρισμού τους προσκόμισαν, μαζί με το από 30.1.2015 υπόμνημα αυτών, αντίγραφο της με αριθμ. πρωτοκ. 303/29.10.2014 αίτησης τους προς τον αναιρεσείοντα Δήμο, με την οποία ζήτησαν να τους καταβληθεί από αυτόν το οφειλόμενο σ' αυτές, κατά τους ισχυρισμούς τους, βάσει της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, ποσό τόκων ύψους 163.274,23 ευρώ, το οποίο, όπως αναφέρεται στην ανωτέρω αίτηση, προκύπτει από συνημμένο πίνακα, καθώς και αντίγραφο της υπ' αριθμ. 2870/συν. 31 η/19.11.2014 πράξης της οικονομικής επιτροπής του Δήμου Αθηναίων, με την οποία εγκρίνεται η καταβολή των επιδικασθέντων βάσει της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης τόκων, χωρίς να γίνεται μνεία του ποσού αυτών, όμως, από τα στοιχεία αυτά, δεν προκύπτει ο χρόνος εξόφλησης του 20ου λογαριασμού. Εξάλλου, ναι μεν σε πίνακα που προσκόμισαν οι αναιρεσίβλητες μαζί με το ανωτέρω υπόμνημα τους, αναφέρεται ότι ο 20ος λογαριασμός του επίδικου έργου εξοφλήθηκε τμηματικά από 20.2.2012 έως 5.9.2012, όμως, από τον πίνακα αυτό, στον οποίο δεν αναφέρεται ο συντάκτης του ούτε η ημερομηνία σύνταξης αυτού, δεν προκύπτει ούτε η εξόφληση του 20ου λογαριασμού ούτε ο χρόνος αυτής ούτε τα πράγματι οφειλόμενα στις αναιρεσίβλητες ποσά τόκων. Ως εκ τούτου, ο ανωτέρω ισχυρισμός των αναιρεσίβλητων, κατά τον οποίο η υπό κρίση αίτηση είναι απαράδεκτη διότι το ποσό του αντικειμένου της διαφοράς είναι κατώτερο των 200.000 ευρώ πρέπει να απορριφθεί. Συνεπώς, σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 53 του π.δ. 18/1989, όπως αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 3900/2010, η υπό κρίση αίτηση ασκείται παραδεκτώς.

4.      Επειδή, στην παρ. 10 του άρθρου 5 του ν. 1418/1984, (Α' 23 που αναριθμήθηκε, από παρ. 8 σε παρ. 10, με το άρθρο 1 του ν. 2940/2001 - Α' 180), όπως το τελευταίο εδάφιο της παρ. αυτής, που είχε τροποποιηθεί με το άρθρο 18 του ν. 1947/1991, (Α' 70), αντικαταστάθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 2 του ν. 2229/1994, (Α' 138), (εφαρμόζεται δε και επί των έργων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 5 του π.δ. 171/1987 - Α' 84), ορίζεται ότι: «Οι λογαριασμοί των κατά τη σύμβαση οφειλόμενων ποσών συντάσσονται κατά μηνιαία χρονικά διαστήματα, εκτός αν η σύμβαση ορίζει άλλες προθεσμίες. Οι λογαριασμοί συντάσσονται από τον ανάδοχο και υποβάλλονται στη διευθύνουσα υπηρεσία, η οποία τους ελέγχει και τους διορθώνει όταν απαιτείται, μέσα σε ένα μήνα από την υποβολή τους. Οι εγκρινόμενοι από τη διευθύνουσα υπηρεσία λογαριασμοί αποτελούν την πιστοποίηση για την πληρωμή των εργασιών που έχουν εκτελεσθεί. Αν η πληρωμή τους καθυστερήσει πέρα από ένα (1) μήνα από τη λήξη της προηγούμενης προθεσμίας, χωρίς υπαιτιότητα του αναδόχου ή του μελετητή, οφείλεται, αν υποβληθεί έγγραφη όχληση και από το χρόνο υποβολής της, τόκος υπερημερίας ίσος με το ογδόντα πέντε τοις εκατό (85 %) του τόκου των εξαμηνιαίων εντόκων γραμματίων του Δημοσίου και ο ανάδοχος μπορεί να διακόψει τις εργασίες αφού κοινοποιήσει στη διευθύνουσα υπηρεσία ειδική έγγραφη δήλωση. ...». Περαιτέρω, στο άρθρο 53 παρ. 9 του, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 3669/2008, (Α' 116), Κώδικα της νομοθεσίας κατασκευής δημοσίων έργων, που άρχισε να ισχύει από τις 18.6.2008, σύμφωνα με το άρθρο δεύτερο του ως άνω νόμου, και εφαρμόζεται σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 αυτού και στα έργα των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, ορίζεται ότι: «Αν η πληρωμή ενός λογαριασμού καθυστερήσει χωρίς υπαιτιότητα του αναδόχου, πέραν του διμήνου από την υποβολή του, οφείλεται, αν υποβληθεί έγγραφη όχληση και από την ημερομηνία υποβολής της, τόκος υπερημερίας που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 4 του π.δ. 166/2003 (ΦΕΚ 38 Α') και ο ανάδοχος μπορεί να διακόψει τις εργασίες, αφού κοινοποιήσει στη Διευθύνουσα υπηρεσία ειδική έγγραφη δήλωση».

5.      Επειδή, σύμφωνα με τα ήδη κριθέντα με την υπ' αριθμ. 25/2012 απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου, η θέσπιση, με την διάταξη του άρθρου 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου, (κ.δ. της 26.6/10.7.1944 - Α' 139), επιτοκίου 6% για τις οφειλές του Δημοσίου και η, ως εκ τούτου, διαφοροποίηση αυτού σε σχέση με το υψηλότερο επιτόκιο που εφαρμόζεται στις οφειλές των ιδιωτών δεν παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας ούτε το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α.. Εξάλλου, όπως έχει κριθεί, (βλ. ΣτΕ 4751/2014 επταμ.), τα αυτά ισχύουν, για την ταυτότητα του λόγου, και σε σχέση με το ποσοστό του οφειλομένου από το Δημόσιο στον ανάδοχο δημοσίου έργου επιτοκίου σε περίπτωση καθυστερήσεως πληρωμής λογαριασμού άνευ υπαιτιότητας του τελευταίου, το οποίο είχε καθορισθεί δυνάμει του άρθρου 18 του ν. 1947/1991 και 2 παρ. 6 του ν. 2229/1994 σε 85% του επιτοκίου των εξαμηνιαίων εντόκων γραμματίων του Δημοσίου.

6.      Επειδή, με το π.δ. 166/2003, (Α' 138), το οποίο, στο άρθρο 9 αυτού, ορίζει ως ημερομηνία έναρξης της ισχύος του την 5.6.2000, προσαρμόσθηκε η ελληνική νομοθεσία στις διατάξεις της οδηγίας 2000/35/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 29ης Ιουνίου 2000, «για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές», (EE L 200 της 8.8.2000). Με το ως άνω π. διάταγμα ορίζονται τα εξής: «Οι διατάξεις του διατάγματος αυτού εφαρμόζονται στις πληρωμές που έχουν χαρακτήρα αμοιβής από εμπορική συναλλαγή», (άρθρο 2). «Κατά την έννοια του διατάγματος αυτού: 1. Εμπορική συναλλαγή1 είναι κάθε συναλλαγή μεταξύ επιχειρήσεων ή μεταξύ επιχειρήσεων και δημόσιων αρχών, η οποία συνεπάγεται την παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών έναντι αμοιβής, α. 'Δημόσια αρχή' είναι κάθε αναθέτουσα αρχή ή φορέας, όπως ορίζεται στα προεδρικά διατάγματα για τις δημόσιες συμβάσεις προμηθειών (Π.Δ. 370/1995, ΦΕΚ Α* 199), υπηρεσιών (Π.Δ. 346/1998, ΦΕΚ A' 230) εξαιρούμενων τομέων (Π.Δ. 57/2000, ΦΕΚ Α' 45) και Δημοσίων έργων (Π.Δ. 334/2000, ΦΕΚ Α' 279), όπως τροποποιήθηκαν και ισχύουν. Β. ... 2. 'Καθυστέρηση πληρωμής' είναι η μη τήρηση της συμβατικής ή νόμιμης προθεσμίας πληρωμής. 3. ...», (άρθρο 3). «1. Τόκος υπερημερίας οφείλεται από την ημέρα που ακολουθεί την ημερομηνία πληρωμής ή το τέλος της περιόδου πληρωμής που ορίζει η σύμβαση. 2. Εάν δεν συμφωνήθηκε ορισμένη ημέρα ή προθεσμία πληρωμής της αμοιβής, ο οφειλέτης γίνεται υπερήμερος, χωρίς να απαιτείται όχληση και οφείλει τόκους: α. Εάν παρέλαβε το τιμολόγιο ή άλλο ισοδύναμο για πληρωμή έγγραφο μέχρι το χρόνο της παραλαβής των αγαθών ή της παροχής των υπηρεσιών ή αν δεν παρέλαβε ή δεν είναι βέβαιο πότε παρέλαβε τέτοιο έγγραφο, μόλις περάσουν 30 ημέρες από την παραλαβή των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών, β. Εάν από το νόμο ή τη σύμβαση προβλέπεται διαδικασία αποδοχής ή ελέγχου για την επαλήθευση της αντιστοιχίας συμφωνημένων και παραλαμβανομένων αγαθών ή υπηρεσιών, μόλις περάσουν 30 ημέρες από την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποδοχής ή ελέγχου, εφόσον παρέλαβε το τιμολόγιο ή άλλο ισοδύναμο για πληρωμή έγγραφο μέχρι την ολοκλήρωση της εν λόγω διαδικασίας, γ. Εάν η παραλαβή των αγαθών ή η παροχή των υπηρεσιών ή η διαδικασία αποδοχής ή ελέγχου έχει προηγηθεί, μόλις περάσουν 30 ημέρες από το χρόνο παραλαβής του τιμολογίου ή άλλου ισοδύναμου για πληρωμή εγγράφου, δ. Στις συμβάσεις μεταξύ επιχειρήσεων και δημόσιων αρχών της παραγράφου 1α του άρθρου 3 του παρόντος, η προθεσμία καταβολής τόκων σε καθεμία από τις παραπάνω περιπτώσεις ορίζεται αποκλειστικώς σε 60 ημέρες. 3. Ο δανειστής δικαιούται τόκους, εφόσον α) έχει εκπληρώσει τις συμβατικές και νόμιμες υποχρεώσεις του και β) δεν έχει εισπράξει εγκαίρως το οφειλόμενο ποσό, εκτός, εάν δεν υπάρχει ευθύνη του οφειλέτη για την καθυστέρηση. 4. Το ύψος του τόκου υπερημερίας που είναι υποχρεωμένος να καταβάλει ο οφειλέτης υπολογίζεται με βάση το επιτόκιο που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην πιο πρόσφατη κύρια πράξη αναχρηματοδότησης, η οποία πραγματοποιείται πριν από την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του οικείου εξαμήνου [«επιτόκιο αναφοράς»] προσαυξημένο κατά επτά εκατοστιαίες μονάδες [«περιθώριο»], εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά στη σύμβαση. Το επιτόκιο αναφοράς το οποίο ισχύει την πρώτη ημερολογιακή ημέρα του οικείου εξαμήνου, εφαρμόζεται και για τους επόμενους έξι μήνες. 5. ...», (άρθρο 4). «Στις περιπτώσεις που οι κοινές διατάξεις είναι, σε σύγκριση με τις διατάξεις του διατάγματος αυτού, ευνοϊκότερες για το δανειστή, εφαρμόζονται οι κοινές διατάξεις», (άρθρο 8). Περαιτέρω, με την υποπαράγραφο Ζ 14 του ν. 4152/2013, καταργήθηκε το π.δ. 166/2003, από την έναρξη της ισχύος του νόμου αυτού, (16.3.2013), ορίσθηκε δε ότι οι διατάξεις του εν λόγω π. διατάγματος παραμένουν σε ισχύ για τις συμβάσεις που υπογράφηκαν κατά τη διάρκεια της ισχύος του.
7. Επειδή, όπως έχει κριθεί, (βλ. ΣτΕ 3526/5.10.2015 επταμ., πρβλ. Α.Π. Ολομ. 10/2013), στην έννοια της εμπορικής συναλλαγής του άρθρου 3 του π.δ. 166/2003, με το οποίο προσαρμόσθηκε η ελληνική νομοθεσία στις διατάξεις της οδηγίας 2000/35/ΕΚ, εμπίπτει και η σχεδίαση και εκτέλεση δημοσίων έργων. Συνεπώς, οι διατάξεις του π.δ. 166/2003 εφαρμόζονται και στις συμβάσεις σχεδίασης και εκτέλεσης δημοσίων έργων, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι διοικητικές συμβάσεις εκτέλεσης έργων οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως η επίδικη από 1.12.2006 σύμβαση. Περαιτέρω, οι διατάξεις του π.δ. 166/2003, οι οποίες αποτελούν μεταφορά στην εσωτερική έννομη τάξη των διατάξεων της οδηγίας 2000/35/ΕΚ, που στοχεύει στην καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στην εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προς διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της, της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων και των συνθηκών ανάπτυξης υγιούς ανταγωνισμού, κατισχύουν, σύμφωνα με τα άρθρα 249 παρ. 1 και 3, (πρώην άρθρο 189), της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, (ήδη άρθρο 288 της Ενοποιημένης Απόδοσης της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και 28 του Συντάγματος, κάθε αντίθετης διάταξης της εσωτερικής νομοθεσίας. Και ναι μεν ως προς τον οφειλόμενο από τους Ο.Τ.Α. τόκο, επί καθυστέρησης πληρωμής λογαριασμών έργων Ο.Τ.Α., εφαρμοστέες, κατ' αρχήν, είναι οι διατάξεις της νομοθεσίας περί δημοσίων έργων, ως ειδικότερες των διατάξεων του άρθρου 276 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 3463/2006, (Α' 114/8.6.2006), που προβλέπουν ότι «ο νόμιμος τόκος και ο τόκος υπερημερίας κάθε οφειλής των Ο.Τ.Α ανέρχεται στο ποσοστό που ορίζεται για τις αντίστοιχες οφειλές του Δημοσίου», όμως, οι διατάξεις του π.δ. 166/2003 κατισχύουν, κατά τα προεκτεθέντα, από την έναρξη της ισχύος τους, των διατάξεων της νομοθεσίας περί δημοσίων έργων, που αφορούν την καταβολή από το Δημόσιο και τους Ο.Τ.Α. τόκου, επί καθυστέρησης πληρωμής λογαριασμού του έργου, ήτοι της παρ. 10 του άρθρου 5 του ν. 1418/1984, (όπως η παράγραφος αυτή τροποποιήθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 2 του ν. 2229/1994 και αναριθμήθηκε με το άρθρο 1 του ν. 2940/2001) και του άρθρου 53 παρ. 9 του, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 3669/2008, κώδικα της νομοθεσίας περί κατασκευής δημοσίων έργων, τόσο όσον αφορά την πρόβλεψη για προηγούμενη έγγραφη όχληση, επί καθυστέρησης πληρωμής εγκριθέντος λογαριασμού, (πιστοποίησης), η οποία (έγγραφη όχληση) δεν απαιτείται πλέον, σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις του π.δ. 166/2003, για την έναρξη της τοκοφορίας του λογαριασμού, όσο και ως προς το εφαρμοστέο επιτόκιο, με την επιφύλαξη της ρύθμισης του άρθρου 8 του ανωτέρω π. διατάγματος κατά την οποία στις περιπτώσεις που οι κοινές διατάξεις, ήτοι, εν προκειμένω, οι ανωτέρω διατάξεις της νομοθεσίας περί δημοσίων έργων, είναι, σε σύγκριση με τις διατάξεις του διατάγματος αυτού, ευνοϊκότερες για το δανειστή, εφαρμόζονται οι κοινές διατάξεις. Εξάλλου, η διάταξη της περ. δ' της παρ. 2 του άρθρου 4 του π.δ. 166/2003 που προβλέπει ότι η υποχρέωση καταβολής τόκων στις δημόσιες συμβάσεις αρχίζει μετά από εξήντα σε κάθε περίπτωση, ήτοι και στην περίπτωση του άρθρου 4 παρ. 2 περ. β' του ως άνω π. διατάγματος, (κατά την οποία η τοκοφορία αρχίζει από την ολοκλήρωση της διαδικασίας αποδοχής και ελέγχου), δεν υπερισχύει των ανωτέρω διατάξεων της παρ. 10 του άρθρου 5 του ν. 1418/1984 και του άρθρου 53 παρ. 9 του, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 3669/2008, κώδικα της νομοθεσίας περί κατασκευής δημοσίων έργων, διότι οι τελευταίες αυτές διατάξεις είναι ευνοϊκότερες για το δανειστή, αφού, σύμφωνα με αυτές, η υποχρέωση καταβολής τόκων, για καθυστέρηση πληρωμής λογαριασμού, αρχίζει ένα μήνα από τη λήξη της μηνιαίας προθεσμίας ελέγχου και διόρθωσης του λογαριασμού από τη διευθύνουσα υπηρεσία, σύμφωνα δε με το άρθρο 8 του ανωτέρω π.δ. 166/2003, στις περιπτώσεις που οι κοινές διατάξεις είναι, σε σύγκριση με τις διατάξεις του εν λόγω π. διατάγματος, ευνοϊκότερες για το δανειστή, εφαρμόζονται οι κοινές διατάξεις, (βλ. ΣτΕ 3526/5.10.2015 επταμ.).
.........
9.         Επειδή, η ανωτέρω κρίση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, κατά την οποία ο οφειλόμενος στις αναιρεσίβλητες τόκος για την καθυστέρηση εξόφλησης των ανωτέρω πιστοποιήσεων του επίδικου έργου πρέπει να υπολογισθεί με βάση το άρθρο 4 παρ. 4 του π.δ. 166/2003, είναι νόμιμη, κατά τα εκτιθέμενα στις σκέψεις 5 και 7 και πρέπει να απορριφθεί ο, προβαλλόμενος καθ' ερμηνεία του δικογράφου της υπό κρίση αίτησης, λόγος αναιρέσεως κατά τον οποίο ως προς τον ανωτέρω τόκο υπερημερίας είναι εφαρμοστέο το προβλεπόμενο από το άρθρο 21 του Κώδικα Νόμων περί δικών του Δημοσίου, (κ.δ. της 26.6/10.7.1944 - Α' 139), επιτόκιο 6 %, που εφαρμόζεται και για τις οφειλές των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σύμφωνα με το ν.δ. 31/1968 και ήδη το άρθρο 276 παρ. 3 του, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 3463/2006, Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων. Εξάλλου, ο λόγος αναιρέσεως κατά τον οποίο η ανωτέρω κρίση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης είναι εσφαλμένη, διότι, εν προκειμένω, δεν είναι εφαρμοστέα, ως κείμενη εκτός εξουσιοδοτήσεως της διατάξεως βάσει της οποίας έγινε η κωδικοποίηση, η διάταξη του άρθρου 53 παρ. 9 του, κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 3669/2008, Κώδικα της νομοθεσίας κατασκευής δημοσίων έργων, πρέπει να απορριφθεί ως αλυσιτελής, διότι με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι εφαρμόζεται ως προς τον οφειλόμενο στις αναιρεσίβλητες τόκο υπερημερίας η διάταξη του άρθρου 4 του π.δ. 166/2003 αυτοτελώς και όχι κατά παραπομπή από τη διάταξη του άρθρου 53 παρ. 9 του ανωτέρω Κώδικα.
...........


ΠΗΓΗ: ΤΡΑΠΕΖΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ''ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ''

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015

ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ 15 / 2015(Ολομέλεια Πολιτικές )

ΚΡΙΣΗ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΕΓΚΡΙΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΡΓΟΥ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΕΡΕΛΕΥΣΗΣ ΤΡΙΜΗΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΛΗ ΑΠΕ
(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ)
..................
ΙΙ. Με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρ. 8 ν. 1418/1984, όπως η παράγραφος αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρ. 15§2 του ν. 3212/2003 και οι τροποποιούμενες διατάξεις της εφαρμόζονται κατά το άρθρ. 237 του νόμου αυτού και στις συμβάσεις έργων, για τα οποία δεν έχει εκδοθεί βεβαίωση περαίωσης εργασιών, ορίζονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: "Το έργο εκτελείται, σύμφωνα με τη σύμβαση και τα τεύχη και σχέδια που τη συνοδεύουν. Αν προκύψει ανάγκη εκτέλεσης συμπληρωματικών εργασιών, που δεν περιλαμβάνονται στο αρχικά ανατεθέν έργο, ούτε στην πρώτη συναφθείσα σύμβαση και οι οποίες κατέστησαν, κατά την εκτέλεση του έργου, αναγκαίες, λόγω απρόβλεπτων περιστάσεων. με τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην περίπτωση δ' της παρ. 3 του άρθρ. 8 του π.δ/τος 334/2000, συνάπτεται σύμβαση με τον ανάδοχο του έργου. Για τον καθορισμό των νέων τιμών μονάδας των συμπληρωματικών εργασιών εφαρμόζονται οι διατάξεις των παρ. 3 και 4 του άρθρ. 43 του π.δ/τος 609/1985, όπως κάθε φορά ισχύουν. Η εκτέλεση των συμπληρωματικών εργασιών είναι υποχρεωτική για τον ανάδοχο του έργου και προκειμένου να υπογραφεί η σύμβαση ανάθεσης των συμπληρωματικών εργασιών απαιτείται γνώμη του οικείου Τεχνικού συμβουλίου ...". Το άρθρο 43 του π.δ/τος 609/1985, όπως μετά και τις τροποποιήσεις με το άρθρ. Ι9§2 ν. 2947/2001 ισχύει, ορίζει. Στην παράγραφο 1: "Ο φορέας κατασκευής του έργου έχει το δικαίωμα, κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου, να αναθέτει την εκτέλεση συμπληρωματικών, μόνο, εργασιών σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρ. 8 ν. 1418/1984 ... Για την εκτέλεση των ανωτέρω συμπληρωματικών εργασιών απαιτείται η σύναψη σύμβασης". Στην παράγραφο 2: "Κάθε σύμβαση επόμενης της αρχικής συνοδεύεται από Ανακεφαλαιωτικό Πίνακα Εργασιών, που ιδίως περιλαμβάνει τις ενδείξεις των εργασιών, τις τιμές μονάδος των εργασιών, τα μεγέθη των ποσοτήτων, τις δαπάνες του προϋπολογισμού του αρχικά ανατεθέντος έργου, του προϋπολογισμού της αμέσως προηγούμενης σύμβασης και του προϋπολογισμού τής προς κατάρτιση καινούργιας σύμβασης ...". Στην παράγραφο 3: "Αν στο συγκριτικό, (ήδη ανακεφαλαιωτικό), πίνακα περιλαμβάνονται και εργασίες για τις οποίες δεν υπάρχουν τιμές μονάδας, ο συγκριτικός πίνακας συνοδεύεται από πρωτόκολλο που κανονίζει τις τιμές για τις εργασίες αυτές ...". Και στην παράγραφο 5: "0ι συγκριτικοί, (ανακεφαλαιωτικοί), πίνακες και τα πρωτόκολλα κανονισμού τιμών μονάδας νέων εργασιών που τους συνοδεύουν συντάσσονται από τη Διευθύνουσα Υπηρεσία και υπογράφονται από τον ανάδοχο ανεπιφύλακτα ή με επιφύλαξη. Αν ο ανάδοχος αρνηθεί την υπογραφή, του κοινοποιείται ο συγκριτικός πίνακας και τα πρωτόκολλα σύμφωνα με το άρθρ. 291. Στην περίπτωση αυτή, όπως και στην περίπτωση που ο ανάδοχος υπέγραψε τα σχετικά έγγραφα με επιφύλαξη, δικαιούται να υποβάλει ένσταση. Ο συγκριτικός Πίνακας και τα πρωτόκολλα νέων Τιμών εγκρίνονται από την Προϊσταμένη Αρχή, στην οποία διαβιβάζονται μαζί με την τυχόν ένσταση του αναδόχου, (και με) αιτιολογική έκθεση για την ανάγκη των τροποποιήσεων, τον τρόπο κανονισμού των τιμών και με κάθε σχετική πληροφορία. Αν έχει υποβληθεί ένσταση, διατυπώνεται και η γνώμη της Διευθύνουσας Υπηρεσίας στο περιεχόμενο της ένστασης αυτής. Μετά την έγκριση του συγκριτικού πίνακα ο ανάδοχος είναι υποχρεωμένος να εκτελέσει τις σχετικές εργασίες, χωρίς αυτό να θίγει τα δικαιώματά του για επίλυση της τυχόν διαφοράς". Με τις διατάξεις αυτές δεν ορίζεται προθεσμία για την έγκριση του Ανακεφαλαιωτικού Πίνακα Εργασιών (ΑΠΕ) και των Πρωτοκόλλων Καθορισμού Τιμών Μονάδας Νέων Εργασιών (ΠΚΤΜΝΕ), από την Προϊσταμένη Αρχή που επιβλέπει την κατασκευή του έργου, όμως, η έγκριση δεν μπορεί να θεωρηθεί τελικά απρόθεσμη, αφού αποτελεί προϋπόθεση για την πιστοποίηση στη συνέχεια των εργασιών που πράγματι εκτέλεσε ο εργολάβος και τη σύνταξη απ' αυτόν του λογαριασμού για την πληρωμή της αμοιβής του η καθυστέρηση της οποίας δημιουργεί, υπέρ αυτού, αξίωση καταβολής τόκων υπερημερίας, κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στα άρθ. 5 παρ. 9 και 10 ν. 1418/1984 (όπως οι παράγραφοι αυτές αναριθμήθηκαν με το άρθρ. 1 ν. 2940/2001) και 40 π.δ/τος 609/1985. Έτσι, η έγκριση του ΑΠΕ και των Πρωτοκόλλων Καθορισμού Τιμών Μονάδας Νέων Εργασιών (ΠΚΤΜΝΕ), πρέπει, ενόψει της ανάγκης ταχείας περατώσεως των δημόσιων έργων και της άνευ καθυστερήσεως πληρωμής του αναδόχου να διενεργείται εντός ευλόγου χρόνου, τέτοιος δε κρίνεται, ότι αποτελεί το τρίμηνο από την υποβολή τους προς έγκριση στην Προϊσταμένη Αρχή. Παρέπεται ότι με την άπρακτη πάροδο του τριμήνου αυτού ο ΑΠΕ και τα Πρωτόκολλα Καθορισμού Τιμών Μονάδας Νέων Εργασιών (ΠΚΤΜΝΕ) θεωρούνται αυτοδικαίως, έκτοτε εγκεκριμένα, με συνέπεια τυχόν μεταγενέστερη έγκρισή τους να είναι τυπική και να επιβεβαιώνει, απλώς, την προηγούμενη αυτοδίκαιη έγκρισή τους, γι' αυτό και δεν μπορεί πλέον η Προϊσταμένη Αρχή να τροποποιήσει τα στοιχεία τους (ΣτΕ 1674/1997, 4452/2001, 619/2003, 377/2006). Ανάκληση της άνω πράξεως δεν νοείται, δεδομένου ότι .επί ιδιωτικών συμβάσεων, όλες. οι σχετικές μ' αυτήν αποφάσεις του εργοδότη ή του φορέα του έργου δεν έχουν διοικητικό χαρακτήρα, αλλά αποτελούν απλές μονομερείς δηλώσεις παραστάσεως ή βουλήσεως, που δεν έχουν έννομες συνέπειες ανατρέψιμες με ακυρωτική προσφυγή και πάσχουν, ενδεχομένως, ακυρότητα ή ακυρωσία κατά τις διατάξεις του ΑΚ, εάν παράγουν αποτελέσματα ως μονομερείς δικαιοπραξίες. Εξάλλου, ναι μεν στον ΑΠΕ που συντάσσεται για τις νέες εργασίες δεν υπάρχει λόγος να περιληφθούν και εργασίες της αρχικής σύμβασης, όμως. αν παρόλα αυτά περιληφθούν, ο ΑΠΕ δεν είναι για μόνο το λόγο αυτό άκυρος και μπορεί να εγκριθεί ρητά ή σιωπηρά με την άπρακτη πάροδο της ως άνω τρίμηνης προθεσμίας. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που περιληφθούν στον ΑΠΕ νέες μεν εργασίες, οι οποίες, όμως, έχουν ήδη εκτελεσθεί, δηλαδή ολοκληρώθηκαν πριν εγκριθεί ακολούθως ρητά ή σιωπηρά ο ΑΠΕ. Και ναι μεν η διάταξη του αρθ. 43 του π.δ/τος 609/85 καθιερώνει ως προϋπόθεση για την εκτέλεση των περιλαμβανομένων στον ΑΠΕ εργασιών την προηγούμενη έγκριση του, πλην, όμως, ενόψει του πνεύματος της περί δημοσίων έργων νομοθεσίας που επιβάλλει να αποφεύγονται οι άσκοπες παρατάσεις προθεσμιών των εν λόγω έργων και την αδικαιολόγητη αναθεώρηση των τιμών που προσαυξάνουν ανεπίτρεπτα το κόστος της κατασκευής τους καθώς και των αρχών της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών που πρέπει να διέπουν τη συμβατική σχέση μεταξύ του αναδόχου και του κυρίου του έργου, νόμιμα εκτελούνται οι ανωτέρω εργασίες και πριν την έγκρισή τους. εφόσον δεν αντιτίθεται σ' αυτό ο ανάδοχος και ο πίνακας εγκρίνεται τελικά απλώς προς τακτοποίηση των ποσοτήτων των εργασιών του έργου προκειμένου ο ανάδοχος να αναλάβει την αμοιβή του. καθόσον δεν είναι δυνατόν να διακόπτονται κάθε φορά οι εργασίες εκτέλεσης του έργου εωσότου συνταχθεί και εγκριθεί ο ΑΠΕ. Βέβαια, θα μπορούσε ο ανάδοχος του έργου να αναμένει την έγκριση του ΑΠΕ και μετά να συνεχίσει την εκτέλεση των σ' αυτόν (ΑΠΕ) αναφερομένων εργασιών, πλην όμως αυτό, θα είχε ως συνέπεια, κάθε φορά, να διακόπτονται οι εργασίες εκτέλεσης του έργου, ωσότου συνταχθεί και εγκριθεί ο ΑΠΕ, κάτι που είναι αντίθετο στην ανάγκη ταχείας περατώσεως των δημόσιων έργων και της άνευ καθυστερήσεως πληρωμής του αναδόχου.
.............

Πηγή: ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ, www.areiospagos.gr

ΣΤΕ 4446/2015 Ολ.

ΣΤΕ 4446/2015 Ολομέλεια: Ακυρώνεται η παράλειψη της Διοίκησης να προβεί στην έκδοση απόφασης αναπροσαρμογής των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων της χώρας. Ως χρόνος έναρξης ισχύος της απόφασης που υποχρεούται να εκδώσει η Διοίκηση ορίζεται η 21/5/2015.
(πηγη: ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ www.ste.gr)

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Φ.Ε.Κ. + Τέχνη: Εικαστική έκθεση στο Εθνικό Τυπογραφείο


Φ.Ε.Κ. + Τέχνη: Εικαστική έκθεση στο Εθνικό Τυπογραφείο
To Εθνικό Τυπογραφείο με την ευκαιρία της συμπλήρωσης εκατόν ενενήντα χρόνων από την ίδρυση, στο Ναύπλιο, το φθινόπωρο του 1825, του πρώτου, ουσιαστικά, δημόσιου χαρακτήρα τυπογραφείου που ονομάστηκε «Τυπογραφία της Διοικήσεως», διοργανώνει έκθεση εικαστικών έργων.

Η έκθεση «Φ.Ε.Κ. + Τέχνη», που θα εγκαινιαστεί στις 17 Δεκεμβρίου 2015, περιλαμβάνει έργα διακεκριμένων δημιουργών που εμπνέονται από την ιστορία, το παρόν και το μέλλον του Φ.Ε.Κ. και του Εθνικού Τυπογραφείου.

Για την παρουσίαση των έργων επελέγησαν σκόπιμα οι χώροι του Εθνικού Τυπογραφείου. Έτσι τα έργα τέχνης αλληλοεπιδρούν με το αυθεντικό περιβάλλον του ιστορικού κτηρίου του Εθνικού Τυπογραφείου, όπου εκτυλίσσεται η καθημερινή εργασία και ζωή της υπηρεσίας αυτής, με τη φιλοδοξία να προκληθεί, μια διαφορετική και ειλικρινής συγκίνηση στον επισκέπτη.

Με την έκθεση επιχειρούμε να προβάλλουμε το Εθνικό Τυπογραφείο στο ευρύ κοινό, ως μια από τις παλαιότερες δημόσιες υπηρεσίες με κύρια αποστολή την έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση και κυκλοφορία των Φύλλων της Εφημερίδας της Κυβέρνησης (Φ.Ε.Κ.) και την κάλυψη των εκτυπωτικών αναγκών του Δημοσίου και να υπενθυμίσουμε τον κρίσιμο ρόλο του στην λειτουργία του κράτους δικαίου, αφού παρέχει έγκυρη πληροφόρηση στους πολίτες για όλες τις σημαντικές πράξεις της Κυβέρνησης και της Δημόσιας Διοίκησης, διευκολύνοντας έτσι τη συμμετοχή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή.

Τα εικαστικά έργα που ενσωματώνουν στοιχεία από το Φ.Ε.Κ. και το Εθνικό Τυπογραφείο αποτελούν διαβατήριο για την είσοδο του Εθνικού Τυπογραφείου στην επικράτεια της Τέχνης, γεγονός που επίσης συμβάλει στην προβολή του, και μάλιστα στο διηνεκές και με ένα τόσο ποιοτικό τρόπο.

Η εκδήλωση αυτή σηματοδοτεί τη συνέχεια μιας παράδοσης γενικότερης «εμπλοκής» του Εθνικού Τυπογραφείου, πέραν της τέχνης της τυπογραφίας και με τις καλές τέχνες.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν από τον Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης κ. Παναγιώτη Κουρουμπλή και τον αν. Υπουργό κ. Χριστόφορο Βερναρδάκη.

Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες :

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΜΑΚΗΣ, ΚΩΣΤΑΣ BITTHΣ, ΣΟΦΙΑ ΒΛΑΖΑΚΗ,ΓEΩΡΓIΟΣ ΓΙΩΤΣΑΣ, ΕΥΗ ΚΑΖΑΚΟΥ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΖΟΥΡΑΚΗΣ,ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΤΡΑΚΑΖΟΥ, ΑΛΕΚΟΣ ΚΥΡΑΡΙΝΗΣ, ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΛΙΤΗ, ΕΛΕΝΗ ΛΥΡΑ, ΚΑΛΛΙΡΡΟΗ ΜΑΡΟΥΔΑ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΥΡΙΔΟΓΛΟΥ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΞΕΝΑΚΗΣ, ΙΟΛΗ ΞΙΦΑΡΑ, ΕΛΕΝΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - ΑΝΤΩΝΗΣ Π, ΡΕΝΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ, ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΤΣΟΓΛΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ, ΕΛΕΝΗ ΤΖΑΤΖΑΛΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΑ-MAΓKY TOYΛΙATOY, ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΥΜΑΣ, ΒΟΥΛΑ ΦΕΡΕΝΤΙΝΟΥ, ΠΑΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ, ΕΛΛΗ ΧΟΥΣΟΥ - ΜΩΡΑΪΤΗ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΨΥΧΟΠΑΙΔΗΣ, FRANÇOIS L’HOTEL, STEPHANIE RHODE, η εικαστική πλατφόρμα: ΜΑΚΡΥ ΟΧΗΜΑ, με τους ΧΑΡΗ ΚΟΝΤΟΣΦΥΡΗ, ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΥΛΙΑΣΗ, ΓΙΑΝΝΗ ΒΓΟΝΤΖΑ, εικαστική ομάδα ΕΝ ΦΛΩ .

Επιμέλεια: ΛΟΥΪΖΑ ΚΑΡΑΠΙΔΑΚΗ

ΠΗΓΗ: culturenow.gr

Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2015

ΝΕΑ ΟΡΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ

ΥΠΑΓΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ & ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ Ν. 4336/2015 ΚΑΙ ΤΗΣ 124069/0092/ 10-11-2015 ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ ΤΟΥ ΓΛΚ
    Α. ΥΠΑΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟ 4336/2015 ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ :
  • ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΘΕΜΕΛΙΩΣΑΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΣΥΝΤΑΞΗ ΤΑ ΕΤΗ 2010,2011,2012 (Θεμελίωση= συμπλήρωση του ελάχιστου απαιτούμενου χρόνου πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας/ασφάλισης).
  • ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΟ ΟΡΙΟ ΗΛΙΚΙΑΣ ΩΣ 18-8-2015
  • Ή ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ 35/37 ΧΟΗ ΩΣ 18-8-2015
  • ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΩΣ 31-12-2021
  • Είναι υπάλληλοι/λειτουργοί του Δημοσίου, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και υπάγονται στο συνταξιοδοτικό του Δημοσίου ή έχουν το ίδιο συνταξιοδοτικό καθεστώς
Σχηματικά ισχύον τα εξής:
Ως το 2010
-Θεμελίωση & συμπλήρωση ηλικίας



Δεν υπάγονται στο νόμο
Το 2010
Θεμελίωση ως 31-12-2021
ΠΡΟ ΤΟΥ 83
35ΕΤΙΑ & ΧΟΗ

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι
ΜΕΤΑ ΤΟΥ 83
35ΕΤΙΑ & ΗΛΙΚΙΑ 58
37ΕΤΙΑ & ΧΟΗ
2011
Θεμελίωση ως 31-12-2021


36ΕΤΙΑ & 58
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι

2012
Θεμελίωση ως 31-12-2021

37ΕΤΙΑ & 59
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι
2010,2011, 2012
Θεμελίωση ΜΕΤΑ
την 31-12-2021

40ΕΤΙΑ &62
ή ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι & ΙΙ
2010,2011,2012
Συμπλήρωση μετά το 2021 της ηλικίας


ΠΙΝΑΚΑΣ Ι
2010,2011,2012
Συμπλήρωση από 1-9-2015 και μετά
35ΕΤΙΑΣ ΧΟΗ
37ΕΤΙΑΣ ΧΟΗ
Βάση 58
Βάση 55
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι
2010,2011,2012
ΜΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΟΡΙΟΥ ΗΛΙΚΙΑΣ ΩΣ 18-8-2015
-ΜΗ ΕΜΠΙΠΤΟΝΤΕΣ ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ Ι
-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
-25ΕΤΙΑ
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ
ή ΠΙΝΑΚΑΣ Ι αν συμπληρώνονται εν τω μεταξύ οι προϋποθέσεις του έως 2021
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ

2013 και μετά
θεμελίωση

67 πλήρης/62 μειωμένη
40ετια + 62 έτη
Δεν υπάγονται
Εφαρμογή ν.
3865/2010
4093/2012
Όσοι έχουν αποχωρήσει έως 18-8-2015


Είτε εκκρεμεί είτε είναι σε αναστολή η απόφαση λόγω μη συμπλήρωσης του ορίου ηλικίας
Δεν υπάγονται

Β. ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΞΗΣΗ ΟΡΙΩΝ ΗΛΙΚΙΑΣ

(ακόμα και αν αποχώρησαν μετά την 18-8-2015)
- Απόλυση λόγω Ανικανότητας
- Παραίτηση με Ειδικές παθήσεις
-Επελθούσα αναπηρία άνω των 67% κατά την αναστολή της σύνταξης
-γονείς με παιδί άγαμο & ανάπηρο άνω του 67%
Προσωπικό εσωτ.φύλαξης & εξωτ.φρούρησης σωφρονιστικών ιδρυμάτων
-Υπάλληλοι ΟΤΑ με ειδικότητα: συγκομιδή και αποκομιδή κλπ απορριμάτων, εργάτες αφοδευτηρίων, εργάτης ταφής-εκταφής νεκρών.
-Τα στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, σωμάτων ασφαλείας, πυροσβεστικού σώματος. ( υπάγονται στο νόμο 4336/2015 μόνο όσον αφορά στον νέο τρόπο υπολογισμού της σύνταξης και το κατώτατο όριο σύνταξης).


Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2015

ΥΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ

 

Δημοσιεύτηκε την 30-10-2015 η Υ.Α 76297 που αφορά στον καθορισμό της αμοιβής των δικαστικών επιμελητών. Στην  απόφαση προβλέπεται ότι η αμοιβή του δικαστικού επιμελητή προειπράττεται και το ποσό της κάθε πράξης αναφέρεται  με ποινή ακορότητας στην πρώτη σελίδα της κάθε έκθεσης σε ευκρινές και διακριτικό πλαίσιο. Σύμφωνα με την ανωτέρω διατύπωση φρονώ ότι  η μη αναγραφή της αμοιβής από τον επιμελητή στην έκθεση επιδόσεως αφορά στον τύπο της διαδικασίας συνεπώς αποτελεί δικονομική ακυρότητα (και όχι δικονομικό απαράδεκτο) και δε λαβαίνεται υπόψιν αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο αλλά θα πρέπει να προταθεί με ένσταση.  


ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ 76297 ΦΕΚ Β 2346/30.10.2015

Καθορισμός αμοιβών δικαστικών επιμελητών.

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

   Έχοντας υπόψη:

   1) Τις διατάξεις του άρθρων 49 και 50 -όπως τροποποιήθηκε με την υποπαράγραφο Γ.3 της παραγράφου Γ του Ν. 4336/2015 (Α' 94) του Ν. 2318/1995 «Κώδικας Δικαστικών Επιμελητών» (Α' 126).

   2) Το Π.δ. 63/2005 «Κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά όργανα» (Α' 98).

   3) Την υπ' αριθ. Υ29/8-10-2015 απόφαση του Πρωθυπουργού «Ανάθεση αρμοδιοτήτων στον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών Γεώργιο Χουλιαράκη» (Β' 2168).

   4) Το υπ' αριθ. 4184/29-9-2015 έγγραφο της Ομοσπονδίας Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδος.

   5) Το υπ' αριθ. 1427/5-10-2015 έγγραφο της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και

   6) Το γεγονός ότι από τις διατάξεις της παρούσας απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού προϋπολογισμού, αποφασίζουμε:

   Καθορίζουμε τις αμοιβές των δικαστικών επιμελητών για τις πράξεις που ενεργούν, όπως παρακάτω:

   Α. ΕΠΙΔΟΣΗ

   1. Για κάθε μία επίδοση δικογράφου ή οποιουδήποτε άλλου εγγράφου και τη σύνταξη της σχετικής έκθεσης σε:
   τριάντα πέντε ευρώ (35,00 ευρώ) από 0 έως 10 χλμ. (Α' Ζώνη)
   πενήντα πέντε ευρώ (55,00 ευρώ) από 11 έως 30 χλμ. (Β' Ζώνη)
   ενενήντα πέντε ευρώ (95,00 ευρώ) από 61 και άνω χλμ. (Δ' Ζώνη).

   Σε περίπτωση επίδοσης έξω από τον νομό που έχει την έδρα του ο δικαστικός επιμελητής ή η αστική εταιρεία των επιμελητών η αμοιβή της Δ' Ζώνης διπλασιάζεται.
   Για επίδοση σε νησί ή σε διαφορετικό νησί από εκείνο στο οποίο διατηρεί το γραφείο του ο δικαστικός επιμελητής, ή έχει την έδρα της η αστική εταιρεία δικαστικών επιμελητών, η αμοιβή του είναι αυτή της Δ' Ζώνης, υπολογιζόμενων και των πάσης φύσεως εξόδων.

   2. Στις πιο πάνω περιπτώσεις η χιλιομετρική απόσταση υπολογίζεται από την έδρα του Πρωτοδικείου στην περιφέρεια του οποίου είναι διορισμένος και διατηρεί το γραφείο του ο δικαστικός επιμελητής ή είναι η έδρα της αστικής εταιρείας των δικαστικών επιμελητών.

   3. Η αμοιβή του μάρτυρα που συμμετέχει στη θυροκόλληση κάθε εγγράφου υπολογίζεται στα δέκα ευρώ (10,00 ευρώ).

   4. Σε περίπτωση που η επίδοση ματαιωθεί από λόγο ανεξάρτητο από τη θέληση του δικαστικού επιμελητή, λαμβάνει αυτός το 75% του ποσού της πιο πάνω αμοιβής.

   5. Η αμοιβή για την επίδοση με ηλεκτρονικά μέσα σύμφωνα με την παρ. 5 του άρθρου 122 του Κ.Πολ.Δ. καθορίζεται σε είκοσι πέντε ευρώ (25,00 ευρώ).

   Β. ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ

   1. Για την ενέργεια αναγκαστικής ή συντηρητικής κατάσχεσης σε εξακόσια εξήντα ευρώ (660,00 ευρώ).

   2. Αν με την ίδια έκθεση κατάσχεσης κατάσχονται περισσότερα από ένα ακίνητα, πλοία ή αεροσκάφη, ο δικαστικός επιμελητής λαμβάνει χωριστή αμοιβή για κάθε ένα από αυτά και συγκεκριμένα:
   από το δεύτερο μέχρι και το τρίτο ακίνητο, ολόκληρη την πιο πάνω αμοιβή
   από το τέταρτο έως και το δέκατο ακίνητο, το 1/2 της πιο πάνω αμοιβής
   από το ενδέκατο ακίνητο και άνω. το 1/3 της πιο πάνω αμοιβής.

   Γ. ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΣ

   Για τη σύνταξη κάθε αποσπάσματος κατασχετήριας έκθεσης αρχικού ή επαναληπτικού πλειστηριασμού ή αναπλειστηριασμού σε τετρακόσια ευρώ (400,00 ευρώ).
   Αν το απόσπασμα κατασχετήριας έκθεσης αφορά διενέργεια πλειστηριασμού δικαστικής διανομής κατά το άρθρο 484 του Κ.Πολ.Δ. και στην περίπτωση του άρθρου 1021 του ίδιου Κώδικα ή με άλλη διάταξη νόμου καθορίζεται η ίδια πιο πάνω αμοιβή.

   Δ. ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ

   Ι. Γενικά
   α) Αν το αντικείμενο της εκτέλεσης δεν αφορά κατάσχεση αλλά αφαίρεση, αποβολή, εγκατάσταση, μεσεγγύηση, προσωπική κράτηση, απογραφή κινητών, διαπιστωτική έκθεση ή όποια άλλη πράξη εκτέλεσης, για τη ενέργεια καθεμιάς από αυτές η αμοιβή του δικαστικού επιμελητή καθορίζεται σε τριακόσια ευρώ (300,00 ευρώ) και προσαυξάνεται ανάλογα με τις δυσχέρειες που εμφανίζονται στην απασχόληση του δικαστικού επιμελητή μετά από συμφωνία με τον εντολέα του.
   β) Όταν πρόκειται για περιγραφή και εκτίμηση στις περιπτώσεις των άρθρων 484 και 1021 του Κ.Πολ.Δ. ή άλλης διάταξης νόμου, η αμοιβή του δικαστικού επιμελητή καθορίζεται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 του Β Κεφαλαίου για την κατάσχεση.
   γ) Όταν η εκτελούμενη απόφαση με προσωπική κράτηση αφορά χρηματική ικανοποίηση, καθορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του Β Κεφαλαίου και προσαυξάνεται ανάλογα με τις δυσχέρειες που εμφανίζονται και την απασχόληση του δικαστικού επιμελητή, μετά από συμφωνία με τον εντολέα του.
   II. Δικαιώματα μαρτύρων
   Τα δικαιώματα μαρτύρων που προσλαμβάνει ο δικαστικός επιμελητής και συμμετέχουν σε πράξη εκτέλεσης, υπολογίζονται για κάθε έναν στα πενήντα ευρώ (50,00 ευρώ).
   III. Ματαίωση εκτέλεσης
   Ο δικαστικός επιμελητής, πριν την έναρξη της εκτέλεσης είναι υποχρεωμένος να ζητήσει από εκείνον κατά του οποίου στρέφεται αυτή, οικειοθελή συμμόρφωση προς τα διατασσόμενα από τον εκτελούμενο τίτλο και τη σχετική επιταγή. Στην περίπτωση αυτή καθώς καν σε κάθε περίπτωση που υποχρεωθεί να αποχωρήσει λόγω ματαίωσης της εκτέλεσης πριν την έναρξη της, για λόγους ανεξάρτητους από τη θέληση του, ο δικαστικός επιμελητής δικαιούται το μισό των πιο πάνω αμοιβών του.
   Εάν όμως έχει ήδη αρχίσει η εκτέλεση και διακοπεί για λόγους ανεξάρτητους από τη θέληση του δικαστικού επιμελητή, που αναγράφονται στη σχετική έκθεση του, τότε δικαιούται ολόκληρο το ποσό της αμοιβής του.

   Ε. ΓΕΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

   α) Για έρευνα στα βιβλία μεταγραφών, υποθηκών, κατασχέσεων και διεκδικήσεων, για διαπίστωση της περιουσιακής κατάστασης εκείνου κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση, δικαιούται ο δικαστικός επιμελητής ως αμοιβή τριάντα ευρώ (30,00 ευρώ) και επιπλέον το ποσό της παραγράφου 1 του Α Κεφαλαίου (κατά περίπτωση).
Την ίδια αμοιβή δικαιούται και για την έρευνα μητρώων αεροσκαφών, αυτοκινήτων, νηολογίων, ναυτικών υποθηκολογίων και λοιπών δημοσίων βιβλίων για διαπίστωση της περιουσιακής κατάστασης εκείνου κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση.
   β) Αν η πράξη εκτέλεσης ή άλλη πράξη διαρκέσει περισσότερο από μια ημέρα, τότε για κάθε επιπλέον ημέρα απασχόλησης, ο μεν δικαστικός επιμελητής δικαιούται εξήντα ευρώ (60,00 ευρώ), ο δε μάρτυρας τριάντα ευρώ (30,00 ευρώ).
   γ) Αν η επίδοση ή η εκτέλεση γίνεται νύχτα ή Κυριακή ή άλλη κατά νόμο εξαιρετέα ημέρα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 125 και 929 παρ. 3 του Κ.Πολ.Δ. ή άλλης διάταξης νόμου, η αμοιβή του δικαστικού επιμελητή καθώς και των προσώπων που συμμετέχουν στις πράξεις προσαυξάνεται κατά 75%.
   δ) Για κάθε φύλλο αντιγράφου έκθεσης από το αρχείο που εκδίδει ο δικαστικός επιμελητής δικαιούται πέντε ευρώ (5,00 ευρώ).
   ε) Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο δικαστικός επιμελητής αντιμετωπίζει δυσχέρειες στις επιδόσεις ή εκτελέσεις καθώς και στις λοιπές πράξεις, η αμοιβή του μπορεί, μετά από έγγραφη συμφωνία με τον εντολέα του, να είναι μεγαλύτερη από την καθοριζόμενη σύμφωνα με τα ανωτέρω. Σε κάθε περίπτωση η επιπλέον αυτή αμοιβή δεν βαρύνει αυτόν στον οποίο γίνεται η επίδοση ή κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση.
   στ) Για την παραλαβή πιστοποιητικού βαρών ή άλλων αναγκαίων για την πρόοδο της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης εγγράφων, καθώς και για την κατάθεση αντιγράφου έκθεσης επίδοσης διαταγής πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 630Α του Κ.Πολ.Δ., ο δικαστικός επιμελητής δικαιούται αμοιβή ίση με αυτή της επίδοσης.
   Οι ανωτέρω αμοιβές προεισπράττονται και το ποσό της κάθε πράξης αναφέρεται με ποινή ακυρότητας στην πρώτη σελίδα της κάθε έκθεσης σε ευκρινές και διακριτό πλαίσιο.
   Η παρούσα απόφαση δεν εφαρμόζεται στις περιπτώσεις στις οποίες ο εντολέας υπάγεται στις διατάξεις του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (Ν.δ/μα 356/1974) όπως ισχύει.
   Η ισχύς της παρούσας απόφασης αρχίζει από 1.1.2016.
   Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.


ΠΗΓΗ: ''ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ''