ΑΠΟΦΑΣΗ 935/2018 ΣΤΕ Α ΤΜΗΜΑ
....2.
Επειδή, με την αίτηση αυτή ζητείται η
ακύρωση του Φ80020/οικ.22103/Δ15.404/7.9.2016 εγγράφου
του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής
Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
με τίτλο “Γνωστοποίηση ρυθμίσεων του
ν. 4387/2016, που αφορούν το ΕΤΑΤ και τους
συνταξιούχους προσυνταξιοδοτικού
καθεστώτος
του ΕΤΕΑ (τ. ΕΤΕΑΜ)”, κατά το μέρος που
το έγγραφο αυτό αναφέρεται στους
ασφαλισμένους του πρώην ΕΤΑΤ που
υπάγονται στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ με τις
διατάξεις του άρθρου 51 του ν. 4387/2016
προκειμένου να δικαιωθούν την
προσυνταξιοδοτική
παροχή, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 53
του νόμου αυτού, καθώς και κατά το μέρος
που αναφέρεται στον τρόπο υπολογισμού
της προσυνταξιοδοτικής
παροχής, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 73
Α του ίδιου νόμου. ...
2α. Σύμφωνα
με τη ρητή διατύπωση του τρίτου και
τέταρτου εδαφίου της παρ. 3 του άρθρου
53, η προσυνταξιοδοτική
παροχή στους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους
του ΕΤΑΤ, καθώς και στα μέλη των οικογενειών
τους, χορηγείται σύμφωνα με τους όρους
και τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης
των οικείων φορέων ασφάλισης (ΤΕΑΠΕΤΕ,
ΤΑΠΤΠ και ΛΑΚ) του προσωπικού των
πιστωτικών ιδρυμάτων (Εμπορική και
Τράπεζα Πειραιώς, Alpha Bank και Τράπεζα
Αττικής), οι ασφαλισμένοι των οποίων
υπήχθησαν με ειδικές νομοθετικές
ρυθμίσεις στο ΕΤΑΤ, εφόσον έχουν
θεμελιώσει έως την έναρξη ισχύος του
ν. 4387/2016, δηλαδή έως και τις 12.5.2016, το
σχετικό δικαίωμα. Διευκρινίζεται ότι
θεμελιωμένο δικαίωμα υφίσταται όταν ο
ασφαλισμένος συμπληρώνει τον ελάχιστο
χρόνο ασφάλισης (συντάξιμα έτη) και το
όριο ηλικίας (όπου αυτό προβλέπεται),
που απαιτούνται για την συνταξιοδότησή
του με άμεση καταβολή της προσυνταξιοδοτικής
παροχής. Το θεμελιωμένο συνταξιοδοτικό
δικαίωμα μπορεί να ασκηθεί οποτεδήποτε
και ο ασφαλισμένος έχει τη δυνατότητα
να συνεχίσει εργαζόμενος. Κατά συνέπεια,
όσοι μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένοι του ΕΤΑΤ
έχουν συμπληρώσει μέχρι και τις 12.5.2016
τις απαιτούμενες από το ΤΕΑΠΕΤΕ, ΤΑΠΤΠ
και ΛΑΚ προϋποθέσεις ηλικίας (όπου
απαιτείται) και χρόνου ασφάλισης για
άμεση καταβολή της προσυνταξιοδοτικής
παροχής μέχρι τη συμπλήρωση των
προϋποθέσεων χορήγησης κύριας σύνταξης,
όπως εκάστοτε ισχύουν, μπορούν να λάβουν
την προσυνταξιοδοτική
παροχή με τις προϋποθέσεις αυτές
οποτεδήποτε. Περαιτέρω διευκρινίζεται
ότι δικαιούνται να λάβουν την
προσυνταξιοδοτική
παροχή σύμφωνα με τα ανωτέρω και τα
πρόσωπα για τα οποία έχει εκδοθεί απόφαση
αναστολής (έχουν δηλαδή αποχωρήσει από
την ασφάλιση στο Ταμείο έχοντας
συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο
ασφάλισης αλλά όχι και το όριο ηλικίας)
εφόσον η αποχώρηση έχει λάβει χώρα έως
και την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016, ήτοι
έως την 12-5-2016. Ομοίως δικαιούνται να
λάβουν την προσυνταξιοδοτική
παροχή και τα πρόσωπα που πληρούν τις
ανωτέρω προϋποθέσεις και υποβάλλουν
αίτηση για λήψη της παροχής με αναστολή.
β. Οι μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένοι του ΕΤΑΤ
που δεν θεμελιώνουν μέχρι 12.5.2016 δικαίωμα
άμεσης καταβολής της προσυνταξιοδοτικής
παροχής και έχουν καταβάλει εισφορές
επικουρικής ασφάλισης ανώτερες από τις
προβλεπόμενες για το ΕΤΕΑ, θα λάβουν
επικουρική σύνταξη από το ΕΤΕΑ, η οποία
θα προσαυξηθεί σύμφωνα με το άρθρο 30
του ν. 4387/2016 για κάθε έτος που έχει
καταβληθεί επιπλέον εισφορά, με ετήσιο
συντελεστή αναπλήρωσης 0,075% για καθεμία
ποσοστιαία μονάδα (1%) επιπλέον εισφοράς.
ΙΙ. Αναπροσαρμογή προσυνταξιοδοτικών
και άλλων παροχών ΕΤΑΤ και προσυνταξιοδοτικών
παροχών ΕΤΕΑ (τ. ΕΤΕΑΜ). 1α. Με τις διατάξεις
του άρθρου 73Α επανακαθορίζεται από
13.5.2016, ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν.
4387/2016, ο τρόπος υπολογισμού των
καταβαλλόμενων από το ΕΤΑΤ παροχών
(σύνταξη προσυνταξιοδοτικού
καθεστώτος
ΤΕΑΠΕΤΕ, ΤΑΠΤ και ΛΑΚ, διαφορά ποσών
επικουρικής σύνταξης και δευτερεύουσα
σύνταξη ΛΑΚ). Ειδικότερα, σύμφωνα με την
παρ. 1 του άρθρου 73Α, από την έναρξη ισχύος
του νόμου (13.5.2016) η προσυνταξιοδοτική
παροχή των ασφαλισμένων στο ΕΤΑΤ
υπολογίζεται με βάση ποσοστό αναπλήρωσης,
το οποίο για κάθε χρόνο ασφάλισης στους
ιδιωτικής προέλευσης φορείς επικουρικής
ασφάλισης (ΤΕΑΠΕΤΕ, ΤΑΠΤ και ΛΑΚ) του
προσωπικού των αντίστοιχων πιστωτικών
ιδρυμάτων οι ασφαλισμένοι των οποίων
υπήχθησαν στο ΕΤΑΤ, αντιστοιχεί
μεσοσταθμικά σε ποσοστό 1,75%, υπολογιζόμενου
επί των συντάξιμων αποδοχών, όπως αυτές
καθορίζονται από τις οικείες καταστατικές
τους διατάξεις...”.
...6. Επειδή,
στο άρθρο 51 παρ. 2 του ν. 4387/2016 (Α΄
85/12.5.2016) ορίζεται ότι: «Σκοπός του Ε.Φ.Κ.Α.
είναι η κάλυψη των υπακτέων στην ασφάλιση
του Ε.Φ.Κ.Α. προσώπων για τους ασφαλιστικούς
κινδύνους που προβλέπονται από την
οικεία νομοθεσία με την προβλεπόμενη
στο νόμο αυτόν χορήγηση: α)… β)
…προσυνταξιοδοτικών
…παροχών στους συνταξιούχους και στους
μέχρι τις 31.12.1992 ασφαλισμένους του
Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων
(ΕΤΑΤ), οι οποίοι, έως την έναρξη ισχύος
του παρόντος, έχουν θεμελιώσει δικαίωμα
λήψης της παροχής, καθώς και στους
συνταξιούχους προσυνταξιοδοτικού
καθεστώτος
του ΕΤΕΑ (τ. ΕΤΕΑΜ), σύμφωνα με τις
διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 26 του ν.
2455/2006 (Α΄ 84)…». Περαιτέρω, στην παρ. 3 του
άρθρου 53 του ως άνω νόμου 4387/2016 ορίζεται
ότι: «Η προσυνταξιοδοτική
παροχή στους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους
του πρώην Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης
Τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΤ)… χορηγείται
σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις
συνταξιοδότησης του άρθρου 61 περίπτωση
β΄ του Ν. 3371/2005 (Α΄ 178) εφόσον έχουν
θεμελιώσει έως την έναρξη ισχύος του
παρόντος το σχετικό δικαίωμα…». Τέλος,
στο άρθρο 73Α του ν. 4387/2016 ορίζεται ότι:
“1. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος
νόμου, η προσυνταξιοδοτική
παροχή των ασφαλισμένων στο ΕΤΑΤ που
εντάσσεται στον Ε.Φ.Κ.Α., σύμφωνα με το
άρθρο 53, υπολογίζεται με βάση ποσοστό
αναπλήρωσης, το οποίο για κάθε χρόνο
ασφάλισης αντιστοιχεί μεσοσταθμικά σε
ποσοστό 1,75%, υπολογιζομένου επί των
συντάξιμων αποδοχών, όπως αυτές
καθορίζονται από τις οικείες καταστατικές
διατάξεις των ταμείων ή κλάδων ή
λογαριασμών ή ενώσεων προσώπων που
εντάχθηκαν στο ΕΤΑΤ. Το ποσό αυτό
καταβάλλεται έως το χρόνο πλήρωσης των
προϋποθέσεων άμεσης καταβολής κύριας
σύνταξης....2...”.
7.
Επειδή, ενόψει του ότι η βασική πρόβλεψη
περί κατάργησης της προσυνταξιοδοτικής
παροχής ως αυτοτελούς παροχής (με
αντικατάστασή της από την προβλεπόμενη
στο άρθρο 30 του ν. 4387/2016 προσαύξηση) ως
προς τους ασφαλισμένους του ΕΤΑΤ που
δεν έχουν θεμελιώσει “δικαίωμα λήψης
της παροχής” μέχρι τις 12.5.2016 καθώς και
ο τρόπος υπολογισμού της προσυνταξιοδοτικής
παροχής “με βάση ποσοστό αναπλήρωσης,
το οποίο για κάθε χρόνο ασφάλισης
αντιστοιχεί μεσοσταθμικά σε ποσοστό
1,75% υπολογιζομένο επί των συντάξιμων
αποδοχών, όπως αυτές καθορίζονται από
τις οικείες καταστατικές διατάξεις
...” θεσπίζονται απευθείας με τον ν.
4387/2016 και ειδικότερα με τις διατάξεις
των άρθρων 51 παρ. 2 περίπτ. β΄ και 53 παρ.
3 (όσον αφορά το ζήτημα της κατάργησης
του πιο πάνω είδους παροχής) και 73Α παρ.
1 (όσον αφορά τον τρόπο υπολογισμού της).
Συνεπώς,
το προσβαλλόμενο έγγραφο, κατά το μέρος
που περιορίζεται στην επανάληψη των
πιο πάνω νομοθετικών ρυθμίσεων αποτελεί
έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα,
στερούμενο εκτελεστότητας και απαραδέκτως
προσβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση,
από το σύνολο των αιτούντων που
παραστάθηκαν.
8.
Επειδή, ακολούθως, στο άρθρο 61 του ν.
3371/2005 (Α΄ 178), με τον οποίο ιδρύθηκε το
Ε.Τ.Α.Τ., ορίζεται ότι: «Οι όροι και οι
προϋποθέσεις συνταξιοδότησης από τα
οικεία ταμεία ή κλάδους ή ειδικούς
λογαριασμούς ή ενώσεις προσώπων για
τους ασφαλισμένους μέχρι 31.12.1992 δεν
θίγονται». Εξάλλου, στο Καταστατικό του
Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού
Εμπορικής Τράπεζας (ΤΕΑΠΕΤΕ) και
συγκεκριμένα στο άρθρο 7 το οποίο φέρει
τον τίτλο «Θεμελίωση του δικαιώματος
για σύνταξη», προβλέπεται ότι: «1. Δικαίωμα
για σύνταξη έχει κάθε ασφαλισμένος: α.
Μετά τη συμπλήρωση τριάντα (30) συντάξιμων
χρόνων ανεξάρτητα από την ηλικία του.
β. Μετά τη συμπλήρωση είκοσι πέντε (25)
συντάξιμων χρόνων και των 55 χρόνων της
ηλικίας του. γ. Μετά τη συμπλήρωση είκοσι
(20) συντάξιμων χρόνων και των 60 χρόνων
της ηλικίας του. δ. Μετά τη συμπλήρωση
δέκα πέντε (15) συντάξιμων χρόνων και των
ορίων της ηλικίας που κάθε φορά προβλέπει
ο Οργανισμός Προσωπικού της Τράπεζας.
ε. Μετά τη συμπλήρωση δέκα πέντε (15)
συντάξιμων χρόνων και ανεξάρτητα από
την ηλικία του εφόσον απολυθεί από την
Τράπεζα… Κατ΄ εξαίρεση οι γυναίκες
ασφαλισμένες του Ταμείου δικαιούνται
σύνταξη: α. Μετά τη συμπλήρωση είκοσι
πέντε (25) συντάξιμων χρόνων ανεξάρτητα
από την ηλικία τους. β. Μετά τη συμπλήρωση
είκοσι (20) συντάξιμων χρόνων και των 45
χρόνων της ηλικίας τους. γ….δ…..2…3…4…5…6.
Δικαίωμα για σύνταξη έχει και κάθε
ασφαλισμένος που κατά την αποχώρησή
του από την Τράπεζα, έχει συμπληρώσει
τα οριζόμενα στις διατάξεις των
προηγουμένων παραγράφων του άρθρου
αυτού συντάξιμα χρόνια ασφάλισης για
την θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος,
αλλά όχι και το απαιτούμενο από τις
ίδιες διατάξεις αντίστοιχο όριο ηλικίας,
η καταβολή όμως της σύνταξής του
αναστέλλεται μέχρι τη συμπλήρωση του
ορίου αυτού. Από την ημέρα λήξεως της
αναστολής η σύνταξη αρχίζει να
καταβάλλεται, προσαυξημένη με τις
αναπροσαρμογές που έγιναν κατά το χρόνο
της αναστολής αυτής. … Το δικαίωμα
σύνταξης που θεμελιώνεται σύμφωνα με
τις διατάξεις του άρθρου αυτού, δεν
θίγεται από τις τυχόν μεταβολές που
επέρχονται από την ενδεχόμενη παραμονή
του ασφαλισμένου στην εργασία του….».
Περαιτέρω, στο άρθρο 2 του Καταστατικού
του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Προσωπικού
Τραπέζης Πίστεως προβλέπεται ότι: «1.
Μέλη του Ταμείου είναι όλοι όσοι υπηρετούν
και προσφέρουν με μηνιαία αντιμισθία
οποιαδήποτε υπηρεσία στην Τράπεζα
Πίστεως….3. Απώλεια της ιδιότητας του
εργαζόμενου στην Τράπεζα για οποιοδήποτε
λόγο συνεπάγεται την απώλεια και της
ιδιότητας μέλους του Ταμείου….5. Κατ΄
εξαίρεση της παραγράφου 3 του παρόντος
διατηρείται η ιδιότητα του μέλους στην
περίπτωση αποχωρήσεως για οποιαδήποτε
αιτία από την ενεργό υπηρεσία εφόσον
το μέλος που αποχωρεί: α) Έχει συμπληρώσει
τις χρονικές προϋποθέσεις για την
απονομή συντάξεως και εφ΄ άπαξ παροχής
και δεν έχει συμπληρώσει το ανάλογο
όριο ηλικίας που προβλέπεται από το
άρθρο 18 παράγραφοι 1 και 2….Τα κατά την
προηγούμενη παράγραφο μέλη δικαιούνται,
όταν συμπληρώνουν το προβλεπόμενο όριο
ηλικίας να ζητήσουν την απονομή της
συντάξεως…». Εξάλλου στο άρθρο 18 του
ίδιου Καταστατικού προβλέπεται ότι:
«Δικαίωμα για την απόληψη συντάξεως
και εφ΄ άπαξ παροχής έχουν τα μέλη για
τα οποία πληρούνται οι επόμενες
προϋποθέσεις: 1. Για τους άνδρες α)…β)
Χωρίς όριο ηλικίας μετά τη συμπλήρωση
τριάντα (30) χρόνων συντάξιμης υπηρεσίας
από την οποία είκοσι πέντε (25) χρόνια
πραγματική υπηρεσία όπως καθορίζεται
στο άρθρο 16 παράγραφος 1. γ) Μετά τη
συμπλήρωση του πεντηκοστού πέμπτου
(55) έτους της ηλικίας τους και εικοσιπενταετή
(25) συντάξιμη υπηρεσία από την οποία
εικοσαετή (20) πραγματική υπηρεσία όπως
καθορίζεται στο άρθρο 16 παρ. 1. δ) Μετά
τη συμπλήρωση του εξηκοστού (60) έτους
της ηλικίας τους και εικοσαετή (20)
συντάξιμη υπηρεσία από την οποία
δεκαπενταετή (15) πραγματική υπηρεσία
όπως καθορίζεται στο άρθρο 16 παράγραφος
1. Για τις γυναίκες….» Τέλος, στο άρθρο
7 του Καταστατικού του «Λογαριασμού
Ασφαλιστικών Καλύψεων» (ΛΑΚ) ορίζεται
ότι: «1. Οι ασφαλισμένοι του “Συνταξιοδοτικού
Κεφαλαίου” θεμελιώνουν το συνταξιοδοτικό
τους δικαίωμα σ΄ αυτό λόγω γήρατος, όταν
συμπληρώνουν τα οριζόμενα χρόνια
ασφάλισης και συνταξιοδοτούνται, όταν
συμπληρώσουν την οριζόμενη ηλικία ή
χωρίς όριο ηλικίας (Χ.Ο.Η.), ανάλογα, ως
ακολούθως: α) Αν αποχωρήσουν από την
υπηρεσία της “Τράπεζας” και παράλληλα
συνταξιοδοτηθούν, άμεσα από δικό τους
δικαίωμα, ταυτόχρονα με την αποχώρησή
τους και από τον οικείο φορέα τους κύριας
και επικουρικής σύνταξης, κανονικά ή
λόγω ωρίμανσης της με αναστολή
συνταξιοδότησής τους, εφόσον πληρούν
τις ακόλουθες προϋποθέσεις: …. β) Αν
αποχωρήσουν από την υπηρεσία της
“Τράπεζας” χωρίς παράλληλα να
συνταξιοδοτηθούν άμεσα, ταυτόχρονα με
την αποχώρησή τους και από τον οικείο
φορέα τους κύριας και επικουρικής
σύνταξης κανονικά ή λόγω ωρίμανσης της
με αναστολή συνταξιοδότησής τους …
εφόσον πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
....».
9.
Επειδή, από τις ανωτέρω ρυθμίσεις του
καταστατικού του Ταμείου Επικουρικής
Ασφάλισης Προσωπικού Εμπορικής Τράπεζας,
του Κανονισμού Συντάξεων και Παροχών
του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Προσωπικού
Τραπέζης Πίστεως και του Λογαριασμού
Ασφαλιστικών Καλύψεων της Τράπεζας
Αττικής προβλέπεται
ότι το συνταξιοδοτικό δικαίωμα των
υπαγομένων στα ανωτέρω ασφαλιστικά
καθεστώτα
τραπεζοϋπαλλήλων θεμελιώνεται με μόνη
τη συμπλήρωση του απαιτούμενου χρόνου
ασφάλισης, χωρίς να απαιτείται ταυτοχρόνως,
για τη θεμελίωση του δικαιώματος, ούτε
η συμπλήρωση του τυχόν προβλεπόμενου
σχετικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης
ούτε η αποχώρηση από την υπηρεσία. Οι
δύο τελευταίες προϋποθέσεις απαιτούνται
προκειμένου ο ασφαλισμένος, που έχει
ήδη θεμελιώσει κατά τα ανωτέρω το σχετικό
δικαίωμα, να αρχίσει να συνταξιοδοτείται,
προκειμένου, δηλαδή, να αρχίσει η προς
αυτόν καταβολή της προσυνταξιοδοτικής
παροχής. Επομένως, στα ανωτέρω καταστατικά,
τα οποία εφαρμόζονται δυνάμει των
διατάξεων του άρθρου 61 του ν. 3371/2005, η
έννοια της “θεμελίωσης συνταξιοδοτικού
δικαιώματος” διαχωρίζεται και
διαφοροποιείται πλήρως από την έννοια
της “συνταξιοδότησης”, νοείται δε ως
θεμελίωση η κατοχύρωση του δικαιώματος
για λήψη συνταξιοδοτικής παροχής, η
οποία κατοχύρωση μπορεί να πραγματοποιηθεί
χωρίς να έχει συμπληρωθεί το όριο ηλικίας
συνταξιοδότησης και καθ΄ ο χρόνο ο
ασφαλισμένος διατηρεί την εργασιακή
του σχέση με την τράπεζα, ενώ ως
συνταξιοδότηση νοείται η καταβολή –
λήψη της συνταξιοδοτικής παροχής, η
οποία λαμβάνει χώρα εφόσον ο ασφαλισμένος
αποχωρεί από την εργασία του και
συμπληρώνει το εκάστοτε προβλεπόμενο
όριο ηλικίας.
Τούτο δε προκύπτει ευθέως από τη διάταξη
της παρ. 6 του Καταστατικού του Ταμείου
Επικουρικής Ασφάλισης Προσωπικού
Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδος, σύμφωνα
με την οποία “το δικαίωμα σύνταξης που
θεμελιώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις
του άρθρου αυτού, δεν θίγεται από τις
τυχόν μεταβολές που επέρχονται από την
ενδεχόμενη παραμονή του ασφαλισμένου
στην εργασία του”, αλλά συνάγεται και
από τις λοιπές προπαρατεθείσες ρυθμίσεις
του Ταμείου Αλληλοβοήθειας Προσωπικού
Τραπέζης Πίστεως και του Λογαριασμού
Ασφαλιστικών Καλύψεων της Τράπεζας
Αττικής, με τις οποίες γίνεται σαφής
διάκριση μεταξύ των εννοιών της
“θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος”
και της “συνταξιοδότησης”, η δε αποχώρηση
από την υπηρεσία τίθεται ως προϋπόθεση
της συνταξιοδότησης και όχι της θεμελίωσης
του δικαιώματος.
10.
Επειδή, επομένως, κατά την έννοια των
διατάξεων του άρθρου 51 παρ. 2 περίπτ. β΄
και 53 παρ. 3 του ν. 4387/2016 σε συνδυασμό με
τις διατάξεις του άρθρου 61 περίπτ. β΄
του ν. 3371/2005, οι οποίες παραπέμπουν στις
προπαρατεθείσες καταστατικές διατάξεις,
ως
πρόσωπα που υπάγονται στον ΕΦΚΑ έχοντας
θεμελιώσει δικαίωμα λήψης της
προσυνταξιοδοτικής
παροχής στις 12.5.2016 νοούνται τα πρόσωπα
που έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο
από τις οικείες καταστατικές διατάξεις
χρόνο ασφάλισης, κατά την ανωτέρω
ημερομηνία, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω,
τα πρόσωπα αυτά, κατά το ίδιο χρονικό
σημείο, να έχουν αποχωρήσει από την
εργασία τους ή να έχουν συμπληρώσει το
προβλεπόμενο για τη συνταξιοδότησή
τους όριο ηλικίας, οι τελευταίες δε δύο
προϋποθέσεις απαιτούνται μόνο προκειμένου
να καταβληθεί στα πρόσωπα αυτά η
προσυνταξιοδοτική
παροχή.
11. Επειδή,
αντιθέτως, με το προσβαλλόμενο έγγραφο,
ως πρόσωπα που υπάγονται στον ΕΦΚΑ
έχοντας θεμελιώσει το προσυνταξιοδοτικό
δικαίωμα ορίζονται αυτά που έχουν
συμπληρώσει, σωρευτικώς, τον ελάχιστο
χρόνο ασφάλισης και το όριο ηλικίας
στις 12.5.2016
....άλλως αυτά που έχουν συμπληρώσει μόνο
τον χρόνο ασφάλισης (δηλαδή όχι το όριο
ηλικίας) αλλά ταυτοχρόνως έχουν αποχωρήσει
από την εργασία πριν τις 12.5.2016, λαμβανομένου
υπόψη ότι αίτηση συνταξιοδότησης με
αναστολή υποβάλλεται μόνο μετά την
αποχώρηση από την εργασία (βλ. τις
αναφορές στο προσβαλλόμενο έγγραφο
κατά τις οποίες “δικαιούνται να λάβουν
την προσυνταξιοδοτική
παροχή σύμφωνα με τα ανωτέρω και τα
πρόσωπα για τα οποία έχει εκδοθεί απόφαση
αναστολής (έχουν δηλαδή αποχωρήσει από
την ασφάλιση στο Ταμείο έχοντας
συμπληρώσει τον απαιτούμενο χρόνο
ασφάλισης αλλά όχι και το όριο ηλικίας)
εφόσον η αποχώρηση έχει λάβει χώρα έως
και την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016, ήτοι
έως την 12-5-2016” και “δικαιούνται να
λάβουν την προσυνταξιοδοτική
παροχή και τα πρόσωπα που πληρούν τις
ανωτέρω προϋποθέσεις και υποβάλλουν
αίτηση για λήψη της παροχής με αναστολή”).
Επομένως, κατά το μέρος που με το
προσβαλλόμενο έγγραφο προβλέπεται ότι
η θεμελίωση του εν λόγω συνταξιοδοτικού
δικαιώματος συντελείται κατά το χρονικό
σημείο που ο ασφαλισμένος έχει δικαίωμα
“άμεσης” λήψης” της παροχής (λαμβάνεται
δε “άμεσα” η παροχή όταν έχει συμπληρωθεί
το όριο ηλικίας και έχει γίνει η αποχώρηση
από την εργασία), ενώ ο νόμος αναφέρεται
σε “δικαίωμα λήψης” της παροχής
(αποκτάται δε το σχετικό δικαίωμα με
μόνη τη συμπλήρωση του απαιτούμενου
χρόνου ασφάλισης ανεξαρτήτως αποχώρησης
από την εργασία και συμπλήρωσης του
απαιτούμενου ορίου ηλικίας), διαφοροποιούνται
οι οριζόμενες στο έγγραφο αυτό προϋποθέσεις
θεμελίωσης του ως άνω συνταξιοδοτικού
δικαιώματος σε σχέση με την αντίστοιχη
νομοθετική ρύθμιση των άρθρων 51 και 53
του ν. 4387/2016 και, κατ΄ επέκταση,
διαφοροποιείται και ο κύκλος των προσώπων
που υπάγονται ασφαλιστικώς στον ΕΦΚΑ
προκειμένου να λάβουν την προσυνταξιοδοτική
παροχή, αφού αποκλείονται τα πρόσωπα
που στις 12.5.2016 έχουν συμπληρώσει τον
απαιτούμενο για τη θεμελίωση του
δικαιώματος χρόνο ασφάλισης αλλά δεν
έχουν συμπληρώσει το απαιτούμενο για
την καταβολή της σύνταξης όριο ηλικίας
ή δεν έχουν αποχωρήσει από την εργασία
τους (προκειμένου να καταστούν
“συνταξιούχοι σε αναστολή”).
12.
Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, το προσβαλλόμενο
έγγραφο, κατά
το μέρος που με αυτό τίθενται οι ανωτέρω
αυτοτελείς κανονιστικές ρυθμίσεις σε
σχέση με τα οριζόμενα στις παρατεθείσες
στις προηγούμενες σκέψεις διατάξεις,
με τις οποίες περιορίζεται ο κύκλος των
υπαγομένων στην ασφάλιση του ΕΦΚΑ
προσώπων που δικαιούνται προσυνταξιοδοτική
παροχή, αποτελεί ψευδοερμηνευτική
εγκύκλιο έχουσα εκτελεστό χαρακτήρα
και άρα, ως εκτελεστή διοικητική πράξη
με κανονιστικό περιεχόμενο, προσβάλλεται
από την άποψη αυτή παραδεκτώς.
19.
Επειδή, περαιτέρω, κατά τα παγίως
κριθέντα, από το Σύνταγμα επιβάλλεται
η πλήρης δημοσίευση όχι μόνο των τυπικών
νόμων αλλά και όλων των κανονιστικών
διοικητικών πράξεων, ως συστατικό
στοιχείο του κύρους τους. . …». Σύμφωνα
με τις ανωτέρω διατάξεις του ν. 3469/2006
που επιβάλλουν τη δημοσίευση των
κανονιστικών πράξεων στην Εφημερίδα
της Κυβερνήσεως, οι οποίες δεν θίγονται
από τις προπαρατεθείσες διατάξεις του
ν. 3861/2010 περί υποχρεωτικής ανάρτησης
πράξεων στο διαδίκτυο, οι
κανονιστικές πράξεις που δεν έχουν
δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως
είναι ανυπόστατες. Ωστόσο, λόγω της
φύσης και του περιεχομένου τους, αλλά
και για λόγους ασφάλειας δικαίου, οι μη
δημοσιευθείσες κανονιστικές πράξεις
είναι ακυρωτέες προς αποφυγή του
ενδεχομένου της εφαρμογής τους στο
μέλλον (ΣτΕ 87/2011 Ολομ, 2252/2013, 1080/2013,
3112/2014, 3675/2014 7μ, 3297/2015).
20.
Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, το
προσβαλλόμενο έγγραφο έχει μεν αναρτηθεί
στο διαδίκτυο και, συγκεκριμένα, στον
ιστότοπο «Διαύγεια» (ΑΔΔΑ
6ΟΙΔ465Θ1Ω-ΟΜ5/7.9.2016), δεν έχει όμως δημοσιευθεί
στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Συνεπώς,
το προσβαλλόμενο έγγραφο καθ΄ ο μέρος
αποτελεί ψευδοερμηνευτική εγκύκλιο
και θεσπίζει τις ανωτέρω αυτοτελείς
κανονιστικές ρυθμίσεις αποτελεί
κανονιστική πράξη η οποία, λόγω της μη
δημοσίευσής της στην Εφημερίδα της
Κυβερνήσεως, είναι, κατά τα προεκτεθέντα,
ανυπόστατη και ακυρωτέα για λόγους
ασφάλειας δικαίου, σύμφωνα με τα
αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη.
....
ΠΗΓΗ: DSANET.GR
